Hiç merak etmeyin. Bu tipler yetkinin, otoritenin, korkunun karşısında mum gibi olurlar. Ortalığa salınmış bu güruh medeni, efendi, hanımefendi, ilerici, çağdaş, kurallara uyan, aydın ve eleştirel bir düşünce yapısına sahip ve koyun gibi olmayan vatandaşları sindirmek içindir. Reis, lider, polis, jandarma höt dese bir tane kalmaz ortalıkta. Evde, okulda, sokakta, iş yerlerinde bir tane kalmaz. Göçmen politikası bile demokratik bir toplum yapısını çözmek ve seyreltmek için yürütülüyor. Bu maganda kültürü de, cahilliğin yüceltilmesi, onlara hiçbir şey olmaması da aynı politikaya hizmet ediyor. Senin ufak bir kabahatin olsa mahkemelerde, karakollarda sürüm sürüm süründürürler. İki ay insan içine çıkamazsın. Bu kesim ağzını burnunu dağıtır, elini kolunu sallaya sallaya gezer. Senin rehberinde ilçe milli eğitim müdürünün bile telefonu yoktur. Hatta bir şekilde ulaşsan seni tersler. Onlar istedikleri zaman milletvekilini ararlar. Korku imparatorluğuna giden yolların taşlarını kendi ellerimizle döşüyoruz. Bu çocukların hepsi bizim rahle-i tedrisimizden geçiyor. Don Kişot gibi girdiğimiz sınıflarda üç beş kişi bile olsa en iyi şekilde yetiştirmeye çalışsak, ya da kıyıya vuran denizyıldızlarını geri denize atsak bile nafile. Elini kolunu bağlayıp aç köpeklerin önüne atmış gibi oluruz. Belki kendi çocuğumuza bile bir iki küfür ve kendini savunacak bir iki hareket öğretmemiz gerekecek. Zaten belki de köşemize çekilip gıkımızı bile çıkarmamamızı istiyorlar. Siz hiç öğrencimizin olumsuz bir davranışından dolayı uyarıp kızdığımız için veliyle sorun yaşadığımız bir olay sonucunda "siz haklısınız hocam, iyi yapmışsınız hocam" diyen bir amir veya yetkili gördünüz mü? Hepsi veliyi haklı bulur, pohpohlar, biz öğretmenle konuşuruz derler. Daha size akıl verirler. Karışmasaydınız hocam derler. Bize haber verseydin, tutanak falan tutardık derler. Ha bu arada, haber versen, tutanak tutsan bir işe yaramaz. Arkandan lafının edilmesi dışında. Bunun tek çözümü şudur. Öğretmenin maaşını elli bin yapacaksın. Az biraz yetki ve itibar. Öğretmen milleti birlik olacak. Gücünün ve değerinin farkında olacak. Kendine saygısı olacak öncelikle. Bakın o zaman! Ağızlarının suyu aka aka karşımızda el pençe divan durmazlarsa benim de adım Hilmi değil.

 Cumhurbaşkanlığı hükümet sistemine göre bakanların hiçbir hükmü yoktur. Sadece bakarlar. Yürütme yetkisi sadece ve sadece cumhurbaşkanına aittir. Meclisteki vekillerinin çoğu onun iki dudağı arasında belirlenen kişilerden oluştuğuna göre. Geçelim. Saraya bakalım. Bakanların hepsi bir figürden öteye gidemezler. Bazı ünlü bakanlar bile konu mankeni olarak orada durdular. Mesela Mehmet Şimşek bile imaj için oraya getirilmiştir. Bakanların bütün politikalarını saraydaki ofisler ve kurullar belirler. Meclis ve Bakanlar da uygular. Seçimden önce ne dendiğini bir kıymeti yoktur. Oy veren kitlenin ve yetkili sendikalara üye olan arkadaşlarımızın bu gibi değerlendirmelerde bulunabilecek, eleştirebilecek ve yargılayabilecek cesaretleri, anlayışları ve bakış açıları yoktur. Ve belki de ne olursa olsun, ölesiye biat etmişlerdir. Sistem her şey. Zaten bu şekilde kurgulanmıştır. Muhalefet partileri de toplumsal muhalefeti yatıştırmak üzere konumlanmış oldukları için umut olamamaktadırlar. Tek çözüm toplumsal muhalefeti emek ve emekçi ekseninde örgütlemek veya bu eksende örgütlü kurumları güçlendirmek veya bir şekilde Cumhurbaşkanımıza ulaşarak önerilerle politikalarını etkilemeye çalışmaktır. Çünkü sistem bu. Tek yetkili kişi o. Oraya oynamak lazım.

İktidar-ı muhalefet

Ben de bunu diyorum zaten. Muhalefet iktidarı hemen eleştirrmese belki olacak o iş. Eleştirince iktidar destekçileri daha da kenetleniyor. Çıkarmayın bi sesinizi. Gerekirse muhalefeti iktidarın kendisi de yapar zaten. İşte bu! Tebrikler sayın vekilim. Muhalefetin de sesi oldunuz.

Malum sendika ve yandaşları harıl harıl propaganda yapıyorlar. Tarafını partizanca belli edecek şekilde açık açık durum paylaşıyorlar. Devlet memurları kanununa rağmen siyaset yapıyorlar. Devletin görevdeki askeri, polisi bile... Sonra da bize "ya iyi güzel de sizin sendika siyaset yapıyor" diyorlar. Ama sosyal medya, dijital mecra unutmaz. Devran dönünce ağlamasınlar sonra.

Kılıçdaroğlu seçilirse onu frenleyecek yani ülkenin bölünmesini, teröristlerle işbirliği yapmasını engelleyecek bir meclis, yedi tane Cumhurbaşkanı adayı olacak. Çatır çatır eleştirilecek, en yakınları bile muhalefet edebilecek. Peki Erdoğan'ı kim durdurabilir bir daha seçilirse?

Öğretmen

Diyelim ki öğretmenler hiçbir şey öğretmiyor. Bir alanın uzmanı değil. Yani bir alanda uzun yıllar eğitim almamış. Sadece günlük üç dört saat bir sınıfa giriyor, yaşları huyları sosyal ekonomik kültürel yapıları farklı, geldikleri ortam farklı, o an orada olmak istemeyen, 15-20 çocuğa bakıyor. Evet sadece bakıyor. Ayak ayak üstüne atmış, elinde telefon oturuyor. Tamam mı? Yine de aldıkları parayı hak ediyorlar. Evet, zorunuza gidiyor anlıyorum. Analarının ak sütü gibi helaldir. Öğretmen arkadaşlarım. Siz de olaya bu açıdan bakarsanız zannedersem artık biz de ürettiğimiz emeğin, harcadığımız mesainin farkına varır da ona göre davranırız. Küçümsemek istemem, evladımızı emanet ettiğimiz bakıcılara en iyi ihtimalle 4-5 bin lira veriyoruz. Oradan pay biçin. Eğitim almadığını ve bir alanda eğitim vermediğini düşünün. Hiç mi değerimiz yok? Toplumdaki bu öğretmen düşmanlığının sebebi ya küçüklükte yaşanan travmadan ya da öğretmenin lider olarak, etkileyebileceği kitleyi hesaba katarsak değişimin öncüsü olabileceği ihtimali üzerinden ezilmesi ve mücadelesinin bölünerek önüne geçilmesi siyasetine dayanmaktadır. Buna zemin hazırlayan çoğunlukla mevcut iktidar, siyasiler ve o kafadaki medya ve velilerdir. Hayatın olağan akışında kimse çocuğuna bakıcılık yapan, bırakın bir şeyler öğretmeyi, hayata ve bir üst öğretim kurumuna hazırlayan öğretmene saygısızlık yapmaz. Bir rahat bıraksalar toplumdaki değişimi ve dönüşümü oturun izleyin. Bakın Türkiye haritasına, nerede bir aydınlık, refah, medeniyet, gelişmişlik, korunmuş bir doğal güzellik varsa oranın tarihinde mutlaka bir öğretmen vardır. Köy enstitüsü mezunu bir öğretmen veya köy enstitüsü mezunu bir öğretmenin yetiştirdiği bir öğretmen belki de....

Virajı çok geniş almış Mahir bey. Kabul edelim ki usta siyasetçi bunlar. Maraş kitap fuarının gerici atmosferinde dökülmüş. Ankara'nın, eleştirilerin ve bayramın Cumhuriyet aydınlığında yola geri dönmüş.